Δυσκολίες και προκλήσεις μιας εθνογραφίας του Διαδικτύου:

Η εθνογραφία ως εργαλείο διεξαγωγής έρευνας βασίστηκε στην συμμετοχική παρατήρηση για την εις βάθος κατανόηση μίας «άλλης» κοινωνίας. Έτσι βασικές προϋποθέσεις για αυτή την έρευνα ήταν ο γεωγραφικός καθορισμός ενός πεδίου στο οποίο ο ανθρωπολόγος θα έπρεπε να ζήσει για κάποιο χρονικό διάστημα, μαζί με τη κοινωνία που μελετούσε. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του και αφού είχε αποκτήσει το κατάλληλο «σύνδεσμο» και είχε γίνει «δεκτός» από τη κοινωνία αυτή άρχιζε να μαζεύει πληροφορίες τις οποίες αργότερα θα χρησιμοποιούσε για να παρουσιάσει τα συμπεράσματα της έρευνας του.

Τι γίνετε όμως όταν η εθνογραφία καλείτε να βοηθήσει στη κατανόηση του Διαδικτύου ή και άλλων κοινωνικών φαινομένων σε ένα κόσμο που φαίνετε να έχει χάσει τα σύνορα που είχε με τη συνεχή αλληλεπίδραση των διαφόρων κοινωνιών?

Οι βασικές δυσκολίες είναι αρχικά ότι το πεδίο, βασικό στοιχείο της εθνογραφικής έρευνας, πάει να είναι ένας γεωγραφικά καθορισμένος χώρος. Βασικά χαρακτηριστικά του Διαδικτύου είναι η ατοπικότητα και η πολυτοπικότητα, το Διαδικτύο δεν έχει περιορισμούς-όρια και διέπετε από δυναμικότητα συνέχεια αναπτύσσετε. Η πρόκληση που εμφανίζει αυτή η αλλαγή είναι ο επαναπροσδιορισμός του πεδίου από το γεωγραφικά οροθετημένο χώρο-“geographical location” στο “political locations”.

Επίσης σε σχέση με το πεδίο-Διαδίκτυο η εθνογραφία θα πρέπει να αντιμετωπίσει το θέμα του on-line και off-line. Είναι δυνατό μία εθνογραφική προσέγγιση στο Διαδίκτυο να περιορίζετε μόνο στο on-line; Διάφορες εθνογραφικές μελέτες που έγιναν πάνω σ’ αυτό το θέμα υποστηρίζουν ακριβώς το αντίθετο συχνά ότι γίνετε εντός του Διαδικτύου έχει προεκτάσεις ακόμα όταν ο χρήστης είναι εκτός και μακριά από τον υπολογιστή του. Η παράβλεψη της παρατήρησης της off-line συμπεριφοράς οδηγεί στην εξαγωγή λανθασμένων συμπερασμάτων και συνήθως η έρευνα είναι ημιτελής.

Επίσης μία από τις βασικότερες δυσκολίες είναι και ο τρόπος που η εθνογραφία θα προσεγγίσει το Διαδίκτυο υπάρχουν τρεις κύριες απόψεις: το Διαδίκτυο μελετάτε ως «τεχνούργημα», ως μέσο επικοινωνίας και η τρίτη άποψη που αποδέχεται και τα δυο.

Πρόβλημα φαίνετε να δημιουργείτε επίσης στο τρόπο που ο παρατηρητής δημιουργεί σχέσεις με το παρατηρούμενο. Η απουσία άμεσης οπτικής επαφής δημιουργεί μεγάλα προβλήματα στην παρατήρηση μία και ο παρατηρούμενος όπως και ο ερευνητής δύσκολα μπορούν να δημιουργήσουν μία σχέση εμπιστοσύνης.

Τέλος εκτός από τις αλλαγές στις μεθόδους που πρέπει να εφαρμοστούν σε μια εθνογραφία του Διαδίκτυο ο ερευνητής θα πρέπει να χρησιμοποιήσει το ίδιο το Διαδίκτυο ως εργαλείο για της εξαγωγή συμπερασμάτων π.χ. ενα blog και να βρει νέους τρόπους για να παρουσιάσει τη δουλεία του.

Κάτι το οποίο όμως που χαρακτηρίζει την εθνογραφία γενικότερα είναι ότι πρακτικά ποτέ δεν μπορεί να είναι ολοκληρωμένη, και όσο περνάει ο χρόνος θα εμφανίζονται νέοι προβληματισμοί και μέσα από αυτή τη διαδικασία αποκτά και η ίδια μία δυναμική ακολουθώντας πάντα τις αλλαγές που προστάζουν οι καιροί.